28 Kasım 2017 Salı

çocuk olma sanatı


Bazen çocuk olmayı özlüyorum. Çocuk olmaya dair küçük şeyleri. Düştüğümde kanayan dizime rağmen bir şey olmadı demeyi, oyunuma devam etmeyi. Çamura üstümü kirletecek gözüyle bakmamayı, sokağa çıkarken ne giydiğimi umursamamayı özlüyorum. Üstüm kirlendiğinde silmeye, dünyanın sonu gelmiş gibi muamele etmektense yine oyunuma devam etmeyi özlüyorum. Uyuz`u Sidikli ile kandırıp etek giydirip, başını bağlayıp makyaj yapmalarımızı özlüyorum. Sidikli`nin bebeklerini Uyuz`la saklayıp onu ağlatmayı özlüyorum. Babamın pazar kahvaltılarından sonra ağırlık çöktü bahanesiyle uyumalarını özlüyorum. Adam yaşlandıkça uyumaz yerinde durmaz oldu. Sonra babam ne zaman yere eğilse sırtına atlayıp adama at muamelesi yapmayı kardeşlerimle banyo sırası için kavga etmeyi özlüyorum. Cebimizde kalan son paraları birleştirip dondurma parası çıkartmaya çalıştığımız, paranın bizim için tek anlamının daha fazla çikolata ve dondurma olduğu günleri özlüyorum. Evin içinde top oynamayı hatta kırılan cam çerçeve yüzünden annemden azar işitmeyi özlüyorum. Sidikli ile annemin dolabını talan etmeyi özlüyorum. Kek hamuru için Uyuzla kavga etmeyi özlüyorum delice. Annemin teybine istediğim kaseti koymak için kardeşlerimle kavga etmeyi özlüyorum. Sidikli ile aynı giysileri giymeyi, insanları ikiziz biz diye kandırmayı özlüyorum. Annemin uzun saçlarını, her karda bize kardan adam yapmasını özlüyorum. Şaka gibi ama elektriğin kesildiği, cep telefonlarının olmadığı, mum ışığında gülüp portakal yediğimiz günleri özlüyorum. Daha dünmüş gibi bunları hatırlarken hissettiğim duyguları seviyorum. Dünyanın en güzel şeyiymiş çocuk olmak. Keşke an an kaydetip izleme şansımız olsaymış.

16 yorum:

  1. Daha geçenlerde eski paralara bakarken aklıma geldi çocukluğum benimde. Ne güzel ne masum ne temiz günler... Cep telefonlarımız, tabletlerimiz, envai çeşit akıllı cihazımız var ama sanki o günlerdeki samimiyet, mutluluk yok... Bir yerlerde unuttuk galiba...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şimdi çocuk olanlar sanki gerçekten mutlu değillermiş gibi geliyor bana :D

      Sil
  2. Bunların hepsini ben de çok özlüyorum. Eskiden kışın daha çok elektrik giderdi ya da biz kendimiz kapatırdık mesela. Mısır patlatır mum ışığında sohbet ede ede yerdik. Üst komşumuz da gelirdi hatta ya da biz giderdik onlara. Güle oynaya geçerdi zaman. Dondurma mı bulaştı, çamur mu oldu umrumda olmaz koşar oynardım ben de abimle. Hatta onların maçlarına girer ben de oynardım kız yoktu bizim sokakta pek diye. Çok güzel zamanlardı ve şuan baktığımda şimdiki çocuklar bu şekilde değil. Gün içinde min. 5-6 kere üstünü değiştiren küçük kuzenlerim var ya da sokakta oynamak yerine evde tablet ya da telefonla ilgilenen. Asıl eğlence sokakta oynamaktı bizim zamanımızda. Ne güzel zamanlardı :/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Uyuz hala çok seviyor o elektrik gitmesi olayını. Başlıyor hadi toplanın konuşucaz diye :D Güzel kıymetli günlermiş

      Sil
  3. ah evet bence de en güzel yaşlar 5 ile 15 yaş arası işte :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok güzeldi ya anneme bağırıp anne beşyüz atsana diye az bağırmzdık

      Sil
  4. Büyüdüğümü ilk ne zaman anladım .
    Lisedeki çocuk ruhumu fark edip artık tamamen farklı birisi olduğumu gördüğümde anladım .
    Birde birisini sevmeye başladığımda
    O an keşke zaman aksa ben o çocuk olsam dedim

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ben ne zaman büyüdüm bilmiyorum ama büyümek hiç istemedim :D

      Sil
  5. Çocukluğun en güzel yanı sorumsuzluk bence :D

    YanıtlaSil
  6. Hepimiz içimizde hala hiç büyümemiş bir çocuk taşıyoruz aslında :) Ama tam teknolojinin yeni yeni meydana çıktığı ara dönemde çocuk olmak çok güzeldi. Tozlu ansiklopediler vardı, öyle akıllı telefonlar yoktu. Elektrik kestiğinde jeneratörler değil mumlar olurdu, şimdilerde elektrikler bile kesmiyor pek. Telefonlar düşmez oldu elimizden, ne bizim ne de o minnacık çocukların. Bazen insanlar robot, robotlar da insan olacak ve ikisini de birbirinden ayırt edemeyeceğiz diye korkmuyor değilim.. Yanında hala çocuk olabildiğimiz insanlarla huzurlu bir hayat yaşamak dileğiyle.. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İletişim kurmayı bırakıyoruz.
      Bu yapay zeka ile uğraşan abilerden birine sormuşalar ya gün gelir insanla robotu ayırt edemezsek diye adam robot olduğunu anlayamıyorsan insandır tarzı bir şey demiş. insanı ayırt eden şey bilinç ise kan ve et sahibi olmayan şeylerin bilince kavuşması çok olasılık dışı gelmiyor belki ölmeden görürüz :D

      Sil
  7. Off ya çocukluğunu benim kadar içini çeke çeke özleyen var mı diyordum... Sen varmışsın ama sen zaten daha çok gençsin be, neyini özlüyorsun, böyle hüzünleri 30 dan sonraya bırak, o kadar çok aklına gelecek ki, şimdi harcadığın zamana üzüleceksin:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. keşke hiç pişman olmadan doldursak zamanı

      Sil