Yıllardır kandırılıyoruz. Hemde çocukluğumuzdan beri. Sürekli
bize hayal ürünü olan, gerçekle uzaktan yakından alakası olmayan şeyleri
öğretiyorlar. Bizlere umut satıyorlar.
İlk olarak bize küçüklüğümüzden itibaren masallar anlatmaya
başlıyorlar. Sonu sonsuza kadar mutlu biten. Sonsuza kadar kimin mutlu olduğu
görülmüş ki. Kim sonsuz yaşamı bulmuşta mutlu olmuş bi türlü anlamadım. Masalların
sonunu tatlıya bağlıyorlar çocuklar için. Sonra bi bakıyorsun deniz kızı sonsuz
kadar prensiyle yaşamamış. Prensi sürtüğün biriyle evlenmiş, deniz kızı da
köpüklere karışmış.. zaten kırmızı başlıklı kız kadar korkunç bi hikaye yok. Kurt
var kızı yiyecek daha ne olsun.
Sonra reklamlar var. Size ürünleri allıyorlar pulluyorlar
gösteriyorlar. Ama elbiseyi giydiğinizde mankendeki reklamdaki hatun gibi
üzerinizde durmuyor. Çikolatanın akışkan karemeli diyolar eğer yazsa o karamel
oradan akmıyor.
Okula gidiyorsun annenler harika bi yer, çok eğlenceli diye
allayıp pulluyor sonra sen göte geliyorsun. Oyun oynamak yerine masanın başında
annele babandan kaçmaya çalışıyorsun.
Sonra seni her yıl değiştirdikleri boktan sınav sistemlerine
tabi tutuyorlar. Değiştirdikleri müfredatla kendilerinin ideolojilerini benimseyecek
ot beyinler yaratmakla kalmayıp, bildiğin üzerinde deney yapıyorlar. Üniversiteye
girersen eğer hiç çalışmak zorunda kalmayacaksın rahatlayacaksın diyorlar. Ama bu
da götlek bi herifin ortayaattığı saçmalıktan ibaret. Boş günlerin final zamanı
burnundan geliyor.
Sonra sana küçükken diyorlar ki büyüyünce çok güzel bi kız
olacaksın. Sende evleneceksin, seni seven biri olacak bolca çocukların. Ama büyüyorsun
bakıyorsun ki ya çelimsiz yada şişko bi ergen olmuş ve gençliğinde bunun
ezikliğini yaşayan salak bi hatun olmuş çıkmışsın. Seni seven biri ya olmuyor
yada her şeyin olduğu gibide aşkın sonu geliyor ve sen boynuzla üç çocukla
ortada kalıyorsun. Gerçi kimse gerçekten istediğin bu mu diyede sormuyor. Doğdun
büyüdün öldünün arasına evlilik bi zorunluluk gibi yapıştırılıyor.
Tüm bu zırvalıklarımın sebebi mi? Kandırıldım. Üniversite hayatı
bok gibi. Ama lanet lise de öyleydi ve özlersin dediler, şimdilerde mumla arar
oldum. Finallerden çakıyorum. Alttan dersi yine veremeyerek salaklar tarihine
giricem. Onu bırakın tembelim hem de fazlasıyla. Kendime öfkem ama buraya
kusuyorum. Hayat gerçekten çekilmez, bense fazla nefret edilesi.