Nü`sü bitti tanrısı başladı. Bir çok şeker ve etkileyici
özelliği var. Hayattan zevk alması ve keyfini çıkarması güzel. Eve giriş çıkış
saatlerim üzerine dalga geçse de aksatmadan eve bırakması güzel. Beni cidden
dinlemesi güzel. Yardım organizasyonlarına katılması güzel. Kültürlü olması
güzel. Olmadık sürprizlerle karşıma çıkması da güzel. Kimsenin sormadığı
soruları sorması da güzel. Mesela bana hayatta ki amacımı sorması. Benim ki
mutlu olmak. Hayat görüşümü sevmesi güzel. Ama tüm bunlara rağmen tanrı yok
deyip beni ikna etmeye çalışması can sıkıcı. Önemli olan inanıp inanmaması
değil. Önemli ve sıkıcı olan beni bu konuda ikna etmeye çalışması. Neymiş mutlu
olmak için kendimi kandırmayı bırakmalıymışım. Tanrı ya inanmakla kendimi kandırıyormuşum,
mutluluğumu engelliyormuşum. Sinirden çatladım. En sonunda “İnanmaya ihtiyacım
var. Kendini kandırmak diyorsan de. O halde kendimi kandırmak beni mutlu
ediyor. İç huzurumu koruyor. Bahsettiğin diğerleri gibiyim. Bir şeylere
inanmaya ihtiyacım var. Sana diyor muyum illa bir şeylere inan.” diye
çemkirdim. İyi oldu. Ona mı soracağım neye inanıp inanmayacağımı.
Helal be :) süpersin ;)
YanıtlaSilDamarıma bastı. Hoşlanmıyorum birilerinin ne düşüneceğime karar vermeye çalışmasından.
SilHaksız mıyım ama
Helal be :) süpersin ;)
YanıtlaSilBöyle durumlarda annemin çok güzel bir lafı vardır. Sana da söylemek istiyorum.
YanıtlaSilİster Tanrı'ya inanırım, istersem de çaydanlığa. Sana ne!!!
Hoşgörü, inanca saygı bunlar önemli şeyler.
Dostum, annenin sözüne bayıldım! Çalıyom. Deli gibi gülüyorum şu an :D
SilDrama annen cidden güzel söylemiş. Celtilmenin annesi bunu ona söylemeyi atlamış bence.
SilYürü be ladym kim tutar seniiii ;)))
YanıtlaSilHer gülün dikeni olur da bunun dikenleri çok acıtıcı degil mi? Ateistlerle ugraşmak zor. Cidden.
Ateistte değilim diyor. Gerçi olsun veya olmasın açıkçası beni ilgilendirmez diye düşünüyorum. Ben ona saygı gösteriyorsam o da bana saygı duymalı. Ama o yok inanmaktan vaz geç daha mutlu olacaksın deyip duruyor. Sürekli bir baskı dayanamadım artık.
SilHerkes kendisi hariç herkesin yanlış olduğunu, kandırıldığını düşünüyor. Ah ne olacak bizim bu kibrimiz :)
YanıtlaSilBilmem ama ona göre ben kendimi baya kandırıyorum baya mutsuzum. Bir onun dediğini yapsam mutluluk kapıları açılacakmış İddia bu :D
SilHangimiz kendimiz kandırmıyoruz ki zaten, bi bakıma haklı :D
Silherkes istediğine inanır buna karışması çok saçma. ateist olup milleti dinden çıkarmaya çalışan manyaklar gibi. hiç anlayamıyorum o insanları. güzel şeyler bulabilmen çok güzel :)
YanıtlaSilbenim hayattaki amacımda mutlu olmak. malesef mutlu değilim burda, kurtulmak istiyoooom kıbrıstaaan :(
Dinden çıkartıp çıkartmamak olarak bakmıyorum. İsterse tam tersini söylesin fark etmez. İstediğim tek şey saygı be çok mu şey istiyorum :D
SilNe kadar kaldı ki okulun bitmesine
Yani uzun vadede sorun teşkil edebilecek bir konu ama bir daha bu konuda birbirinzi ikna etmeye çalışmak yrrine birbirinze saygı duymanız gerek bu konuda konuşup anlaşın yoksa işin zor :)
YanıtlaSilKesinlikle ya. Sürekli konuyu açıp baskı yapmaya kalmasa az saygı duysa her şey çok güzel olcak ama nerdeeee
SilPozitif bilim ve felsefe tanrının olmadığını kanıtlayamıyor, varlığını da kanıtlanamıyor. Sosyoloji ve psikoloji için mühim olan onun işlevselliği, değiştirdikleri, değişimleri...eski bilimciler yok deyip geçiyordu da yeni bilim değerler alanında çoğu zaman çaresiz kalıyor. Felsefe ikiye ayrılıyor "var" diyenler bilimciler genelde ve "yok" diyenler . Kant, sırf şu kavgayı bitirmek için bilimin yeri ayrı dinin yeri ayrı der. Bu bana gerçekten makul geliyor. varlığını ya da yokluğunu, mevcut yöntemler ışığında kanıtlayamadığın bir şeyi tercihe bırakmalı. İnsanlar inanırlar ya da inanmazlar bu kadar basit.
YanıtlaSilŞu da var ki en eski toplumlardan bu yana insanlar bir şeylere inanmışlarlar. Bir kişi çıkıp "ben artık buna inanmıyorum" dediğinde ona inanmıyor olmaz. Din herşeyden önce kültüreldir. bak mesela ateistlere, inşallahlar, maşallahlar ağızlarından düşmez. Sorsak alışkanlık derler. Öyledir gerçekten. Eskiden abim "hani nerde Allah" diye dalga geçerdi. Yaşlandıkça, başka deyişle ölüme yaklaştıkça pek öyle konuşmaz oldu. sanıyorum "ya varsa" hesapçılığı girdi devreye :) keza ablam da "tanrı vardır" derdi şimdiler de gözlerindeki bakıştan "acaba yok mu" anlamı çıkarıyorum. Böyle işte, belki de insanın en büyük sorunu değerleri kanıtlayamamak-ölçememek.
Şu dünyada en çok neyden tiksinirsin dersen, birinin bir doğruda hunharca diretmesi, diğerine yanlış demesi. Yıllardır (belki de çocukluğumdan beri) sorguluyorum hala bir sonuca ulaşamadım.18-19 yaşlarında ateşli bir şekilde tanrı yoktur-tanrı vardır demek kadar boş-beleş bir iş olamaz, çoğulcu değerlerin hakim olduğu bir dönemde, dur düşün, önce bir hazmet hele...:)
Ne bileyim biri bana "var" ya da "yok" dediğinde hiç uzatmadan "kanıtla" diyorum.
Küçükken babam "Allah herşeyi görür falan" derken çok saçma gelirdi ilk okula kadar kavrayamadım ben olayı. Sonra hunharca inandırğım dönem ardından sorgulama geldi. Sanıyorum ki sorgulamadan geçen üzerine düşünmeyen yoktur. Düşündüm bolca okudum ama sonunda bana bir şeylere inanmanın huzur verdiğine karar verdim. Tamam yalan yok öyle dindar bir tip değilim. Hatta kendi kalıplarım bile var. Ama öldükten sonra hiç bir şeyin olmaması anlamsızca yok olma düşüncesi beni korkutuyor ve mantıksız geliyor. Kendimi kandırıyorsam bile bırak kandırayım dimi böyle mutluyum diyorum. Ama o yok bırak inanma daha mutlu olcaksın. Mutlu zannediyorsun ama aslında gerçek mutluluk bu değil.
Silİstediğim saygı. Açıkçası onun inanıp inanmaması umurumda değil.Ben ona gel inan diyor muyum demiyorum. Ama o takıldı kaldı resmen ne düşüneceğime neye inanacağıma karar vermeye çalışıyor. Bu çok sıkıcı. Benim bir aklım var ve kendim için doğru veya yanlış kararı alabilecek kadar düşünme yetisine ve iradeye sahip olduğumu düşünüyorum. Ondaki bu baskıda bu yüzden canımı çok sıkıyor.
Çemkirmekle iyi etmişsin. Baştan bilsin. Ya bende kabul etmek istemediğim şeylerin zorla kabul ettirilmeye çalışılmasından hoşlanmam. Beni daha da kızdırıyorlar. Ayrıca bu konuda böyle saçma baskılar yapması hoş olmamış. İyi etmişsin o yüzden. Tebrik ederim.
YanıtlaSilBende de o var. Ya ben niye kendi kararımı alamayayım ki. Zorlama nedir. Koyun muyum ben onun dediklerini yapayım istediklerini düşüneyim.
Silmerhaba tatlım bloğunu keşfettim ve takibe aldım bende beklerim sevgiler:)k
YanıtlaSilhttp://beautybeybi.blogspot.com.tr/
Ooo bundan bi cacık olmaz Lady'm bırak gitsin. Düşün, yarın bi gün bi kazık atsa ya da aldattı falan diyelim " ulan insan Allah'tan korkar" diyemeyeceksin. :)
YanıtlaSilHhahaha çok güldüm ya :D Aldatırsa büyük ihtimal var mı yok mu ölünce başına ne gelecek onu öğrenecek :D
SilLady'm.
YanıtlaSilGeç okuyorum seni kızma sakın.
İnanç için bir şey diyemem hani onun görüşü falan filan.
Ama ikna etmeye çalışma çabasını çok güzel püskürttüğüne inanıyorum.
Adam nasıl bir şey dur okumaya devam edeyim her yazında müpteyi bulabilirsin :p
Dur ben sana adamı özet geçeyim. :D Bu duruma fena sinirlensem de beni delirtse de şeker biri. Adamdan hoşlanıyorum sanırım ama son durumlar beni soğuttu desem yeri. Benden beş ay küçük olmasını kafama fena halde takmıştım ama adam beni sulu götürür susuz götürür anladım. Onun için küçük bile sayılırmışım :D (Aklıma acaba jigolo mu lan bu gibi düşünceler gelince yolluyorum) Yakın bir kızarkadaşına nü poz vermiş. Kız dedi bunu hala soramadım içimde patlicak sonunda. Nasıl bir arkadaşlık lan bu diyesim var susuyorum. Bunun dışında güzel eğlenceli paraya değer vermeyen (Bu ve sonraki özellik önemli) yardımsever biri. Birde çok seksi portekizce konuşuyor. :D
SilÖzete bakarsak, kızım nolcak bi ateist yani .:D
SilPoertekizce, seksi hemde. Yardım sever. Elini kibarca öpen çocuk değil mi bu ya :D
Biz ne demiştik beş aydan bir şey olmaz düşünme oraları :D
Nü fotoğrafı öğren sen gene de :)
Neye isterse inansın be Müptem bana ne. Ama beni zorlamasın sende inan diye.
SilO çocuk beş ayı geçtim ya yani sanırım.
Kesin kızla var bunun bir şeyleri
yaş farketmiyor yapabilirsin düğün kollaaaa :)
YanıtlaSilTanımadığım düğünlere kaynak olacağım sanırm :D
SilChecklistte baştan sona tik atarken ve nü kısmını bile düşünmeyi bırakırken dinle ilgili bir konuda üzerine gelmesi... Çocuk, başka konu mu bulamadın sen? Bu patlamandan sonra kesti mi bari bu konu hakkında konuşmayı? Kesmişse tamam hala ben desteklemeye devam ederim çünkü ahahahaha.
YanıtlaSilDeistlik konusunda en büyük sıkıntılarımdan biridir bu konu benim bu yüzden aşırı sıkar bunun hakkında konuşmak. Bana da teistler "madem tanrıya inanıyorsun tam inan, din yok ne demek" diyor, ateistlerse "dinlere inanmıyorsun peki tanrının varlığına nasıl inanıyorsun? Onun varlığını bilmek seni rahatlatıyorsa bunun bi dine inanmaktan ne farkı var? Saçmalıyorsun, bir düşüncen varsa tam olsun deizm çok saçma" diyor. İnsanların %98i din ve düşünce söz konusu olduğunda kendi fikrini üstün kılmaya çalışıp karşısındaki insanın düşünce ve inançlarına saygı duymaları gerektiğini atlıyor. Geriye kalan %2lik kısım da sen bir uyarı yapmadan saygı duyuyor ve bunun üzerine konuşmuyor. Hala bu konu hakkında konuşup senin düşüncelerini hiçe saymaya çalışıyorsa o yaptığı iyiliklerdi, düşünceli davranışlardı her şey boşa çıkar çünkü bunların hepsi yalandır (benim için en azından). He senin şu mantıklı ve güzel çıkışından sonra susup bu konuyu bir daha açmıyorsa o zaman bir şeyleri anlamış ve kendini düzeltiyordur en azından.
Eve giriş çıkışların hakkında yorul yapılması konusunda da yazmak istiyorum ahahahahah bütün erkekler mi aynı olur ya :D Kendi evimde giriş çıkış saatlerimi ben ayarladığım için herkese normal gelir her şey ama annemin yanına döndüğümde eve girdiğim saatin sorun çıkarabilmesi baya dalga konusu olmamı sağlıyor hala. Hayır yani ne yapayım kadının çayına uyku ilacı katıp mı evden çıkayım istiyorlar anlamıyorum ki :D
Ya konusuyoruz ya is bir noktadan sonra ona ve dusuncelerine baglaniyor. Sonra hop neyse tamam diyip geciyor. Ama bunun oncesinde her seferinde beni sinir etmeyi basariyor. Cok can sıkıcı oluyor bu durumda. Ailem yani disari cikma konusundada bu ara boyna laf ediyor. Kac yasina geldin yok alissinlar yok birey degilsin aileyle yasama bilmem ne. Ne yapim onlar benjm ailem ya ne dicem izin vermiyosunuz ama umrumda degil mi
SilBilmiyir muyim ben büyüdüğümu kac yasinda oldugumu bikiyorum. Ama ilem iste onlar benim desemki cok baskicilar degil sadece eve belli saatlerde girmeliyim. Onbire kadar evde olmak zorundayim iste ne yapim. Ama ona gore gerekirse kavga et ama birey oldugunu goster. Ama ben ailemle kavga falan etmek istemiyorum cunku biliyorum ki ben tamam cok sık degil ama aradada olsa gece gec gelebiliyorum. Yalvarmam mi gerekiyor yalvaririm ama neden aram kanli bicakli olmali. Bizimkiler birde yavas yavas alisiyor ne yapayim. Hersey pat pat olmuyor. Ben lisede eve sekizden once girersim nereye gitsem haber verirdim. En basitinden gecen yil sabahlama iznim yoktu.
Kavga et bir birey olduğunu göster ne demek ya? Bu çocuk tam olarak büyüyememiş anlaşılan hala bir şeyleri çocuk gibi davranarak çözebileceğini düşünüyor. O ya dediğim gibi büyüdüğünü ve olgunlaştığını düşünüyor ya da erkek diye ailesi bunu zaten salmış o da daha rahat edebilmek için tartışmış ve onlar da umursamayı kesmiş. Ailesinden ayrı yaşıyorsa zaten öyle demesi normal. Birey olmanın kanıtı olarak bunu görüyorsa ortada büyük bir saçmalık var ama.
SilHer şey bir kenara senin ailen sıkı olsa bile -ki 11e kadar iznin varsa bu onların sıkı olmadığını gösterir- onun seni onlara karşı gelmen konusunda gaza getirmeye çalışması doğru değil. Sen ortada seni rahatsız eden bir nokta olsa zaten tepkini gösterirsin o daha neyin derdinde? Birey olmak ailenle kavga edip kendi dediklerini onlara kabul ettirmek demek değil, kendin hakkında kararları mantıklı bir yoldan alabilmen ve bunu onların görmesidir. Ve dediğim gibi ortada seni rahatsız eden bir durum olsa tepkini gösterirsin zaten. Şuan çok sinirlendim bu çocuk kendi içinde ne kadar bencil düşünceli biri böyle ya.
Sen o izinleri yavaş yavaş açacaksın işte. Senin arkandan gelenler rahat edecek bu noktada çünkü ilk çocuksun ailen seninle birlikte kime nasıl davranması gerektiğini öğreniyor. Sen bu sene itibariyle sabahlama izni aldın diyelim sidikli senden daha önce alır o izni. Neden? Çünkü ilk çocuksun ve göz önünde olansın. Benim ablam kolay mı izin aldı etti? Hayır, aksine baya zorlandı ama onun peşinden benim işim çok basitti. Neden? Çünkü baktılar bunu yapınca bir şey olmuyor o zaman sorun yok. Ama o ilk izinde tereddüt ediyorlar bu yüzden uzuyor ister istemez o süre.
Hem lanet olasın günümüz düşünüldüğünde ailenin seni belli saatlerden sonra sokakta istememesi doğal çünkü insan ister istemez korkuyor. Buna rağmen 11 iyi bir saat hem. Sürekli sabaha kadar eğlen gez dolaş biri olsan sonrasında nasıl o arada gelen gecelerin zevkine varacaksın ki?
Ona göre diretmem gerekiyor. Çünkü aynısını bana yapıyor. Hayır lafından anlamıyor resmen ya. Tamam belki çok abartıyorum ama bir kere takılınca olmuyor işte. Başlıyor rahatsız etmeye ve kafam ister istemez takılıyor.
SilSidikli benden önce sabahladı ben dedim o yapıyor bende mezun olmadan yapmalıyım. İlk okuldaydı arkadaşlarına gitme izi koparıp ben yine o yaptı yapmalıyım dedim. Bizde nedense işler hep ters işledi.
Farkındayım ailem bir çoğuna göre çok rahat. Bu aşamaya gelene kadar çok aşama kaydettim. Bana güveniyorlar gittiğim her yeri yalansız söylüyorum bu yüzden. Şimdi kalkıp onun aklıyla aileme karşı gelemem. Aramı bozmak istemem. Arada sırada zaten veriyorlar.