ben küçükken

Ben küçükken şişkoydum. Ama baya. Mesela ilk okulda aldığınız hırkanın şu yaşınızda size büyük geldiğini düşünün. Ya da önlüğünüzün kilolu olduğunuz için büyük beden alındığını, bu sebeple ayaklarınıza kadar geldiğini ve kestirmek zorunda olduğunuzu. Şişkoyum diye saklambaç oynarken hep sayar hiç saklanmazdım. Beni çabuk bulurlardı bende utanırdım. Sonra herkese ben yumucam çok seviyorum yalanını uydurdum. Ben küçükken mesela dört tane lahmacun yerdim. Keşke hala yiyebilsem. Yemek konusunda çok aç gözlüyüm. Şimdi birde tıkanıyorum, ikinciyi yiyince tüm gün mide ağrısı çekiyorum. Küçükken hiç şarkı ezberleyemezdim. Durun ben hala şarkıları ezberleyemiyorum. Mutlaka bir kısmını unutup ya da kafama göre düzenleyip yani kıçımdan uydurup söylüyorum. Anemin kuzenin oğlu vardı Mustafa. Herkes ona Mıstık derdi ben Fıstık derdim. On yaşına gelene kadar adını Fıstık zannetmemse bence tam bir salak olduğumu gösteriyor. Üç dayım var ama küçükken onların yanında kimi görsem dayım zannederdim. Yine annemin kuzenlerinden birinin oğlu var Gazeteci. Küçükken hep onunla oynardım. Onunla oynayabilmek için babama hep araba falan aldırırmışım. O ise iki yıl önce onlara yemeğe gittiğimizde annemle anlattılar bana karınca ye dermiş. Bende o dedi diye tutup tutup yermişim. Allahım ya çocukken bana gram akıl vermemişsin. Annemin kuzenin eşi kuşunu-kadınların genital bölgesine artık ne derseniz o hep kuşun derdi- tuttum atıyorum diye camı açar sanki avucunda bir şey varmış gibi fırlatırdı. Bende arkasından ağlardım. Çişim geldi nasıl yapacağım derdine düşerdim. Kadın bildiğiniz travma yaratıyormuş. Gerçi oğlu yüzünden de karıncaları yediysem suç bende. Küçükken annem dışında kimsenin yemeğini yemezdim. Bu yüzden annem hep evde yedirmek zorunda kalırdı. Hala daha mutfağını görmediğim insanların yemeğini yemem. Büyüyünce uzaylı olmak gibi bir hayalim vardı. Mesleğim o olacaktı ama işler gördüğünüz gibi pek yolunda gitmedi. Lütfen aranızda benim kadar salak çocukluk geçirmiş birileri olsun.