hani erkekler değil kadınlar ağlamazdı

Dışarda bir sürü şey olurken sıkıntılarımdan bahsetmek pek bir anlamsız geliyor. Ama yaşıyorum. Şu sıralar Steve babanın dediğini yapıp hayatımın son günü bugün olsa bugün yaptıklarımı yapar mıyım diye sorunca cevabım hep hayır oluyor. Canım sıkılınca kendime gelmek için hep Steve`imin o mezuniyet konuşmasını dinlerim. Herkes gibi bir edebiyatçıyı falan örnek alamadım. Sanırım o da sıradan geldi bana. Bunaldım esasen. Evde durumlar diken üstünde. Uyuz çekti gitti evine, yırttı. Annemi sürekli endişeli görmek beni de ister istemez geriyor. Anneannem zaten pek akıllı birkadın değildi iyice sıyırdı. Yengem geçen gün beş tepsi su böreği açtığını söyledi. Yiyecek o kadar insanı olmayınca da tabi dağıtmış. Sürekli yemek yapıyormuş ki, haspa torunu ben gibi yemek yapmayı pek sevmez. Saat başı annemi arayıp gelmediği için sitem edip kadının suratına suratına telefonu kapatıyor. En son beni arayıp instagrama ağzım gözüm kayık fotoğraflar koyduğum için  azarladı. Milletin değil benim güzel çıkmam lazımmış. Anneanne dediğini pamuk gibi, tonton, güler yüzlü, teknolojiden anlamayan insan olmalı. Ama bizimki sanırsın twitter ceo`su. Tüm sosyal medyada izimi sürmüş resmen. Facebook profilim iki yıldır aynıymış değiştirmeliymişim. Evde kalmışım, ailenin yüz karasıymışım. Gözümün üstünde kaşım varmış ve daha bir sürü şey. Saydı saydı ama üzgün diye, gergin diye sesimi çıkarmadım. Sonra ağladı! Anneannem ağladı! O ağlamaz. Canını ne kadar yakmaya çalışırsanız çalışın kimsenin yanında ağlamaz. Ondan öğrendim ben ağlamamayı. Gördüğüm en güçlü kadındı. Timsah gözyaşlarını dökecekmiş gibi yapıp, insanları kıvama getiren  içindeki çirkef, hesapçı kadına rağmen gerçekten ağlamazdı o. Erkekler değil kadınlar ağlamaz, erkekler mızmızlanmasın diye öyle söylüyoruz derdi. Ama bugün ağladı. Bıkmış her gün endişeyle yaşamaktan. Dedemi boşamaya karar vermiş oğullarına düzgün meslekler seçtirtmediği için. Anneme anlatamadım. Zaten biriktirmiş bekliyor. Anne gözüme toz kaçtı desem ağlayacak. Ruh halim bugün çikita muz şarkısından hallice. Sanırım annemi güldürmek için bir ayak parmaklarımı burnuma sokmadım.