9 Mart 2015 Pazartesi

ciddi soru


Sürekli bir memnuniyetsizlik hali var. Her şeye bir mızmızlanma. Hiçbir şeyden memnun değiliz. Ne verirse versin hayat tatmin olmuyoruz. Zaten sürekli bir şikayet sürekli bir şikayet. Zaten şu hayatta bir bizim başımıza geliyor ne gelirse. Bütün aksilikler bir tek bizi buluyor. Derdi olan bir biziz. Trafik sadece bize var. Manyak hocalar, takıntılı patronlar bir bizde var. Geri kalan herkes için hava güneşli iken bir tek bizim üzerimize yağmur yağıyor. Herkesin çok parası var, bir tek bizde yok. Herkes istediği her şeye sahipken biz değiliz. Herkes mutlu, mutlu olmayan, olmayı başaramayan bir tek bizleriz. Her yere de herkeste bir yakınma. Sürekli bir şikayet. Bıkmadan usanmadan sadece mutsuzluklarımızdan bahsediyoruz. Okuyorum, bakıyorum bir Allah`ın kuluda “Lan ben mutluyum. Derdim tasam yok benim.” demiyor. Herkes bir şeylerden yakınıyor. Diyeceksin sen yapmıyor musun? Yapıyorum. Hem de çok yapıyorum. Zaten bunu yazma sebebim de bu. Sürekli yakınmışım. Uzun zamandır insan tek bir keyfim yerimde demez? Bir kez mi memnun olmaz? Sorunum mu var? Aslında birçok insana göre yok. Basit şeyler. Ne bileyim ölür müyüm korkusuyla yaşamıyorum, aç değilim, amansız bir hastalığım yok. E o zaman tüm bu söylenmelerim neden. Neden bu kadar tatminsiz ve yorgun hissediyorum? Derdim ne? Derdiniz ne? Mutlu olan birini gösterin bana.


16 yorum:

  1. Oha daha şimdi bununla ilgili bir yazı yazdım :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tesadüfün bu kadarı ama :D

      Sil
    2. gerçekten ilginç... benim son öykümdeki (Yatak Arkadaşı) karakter de tam böyle... tamam kabul ediyorum, biraz da farklı yönleri olabilir :)

      Sil
    3. Boyle olmayan mi var. Herkes soyleniyor. Okudugum etrafta gordugum hep bu. Psikolojik olarak etkilendigimi fark ettim. Beyinimin icine siciyorlar. Etrafta bu kafar mutsuz insam varken mutlu olmak sacma gibi

      Sil
    4. söz konusu mutluluk olduğunda, başkalarının mutsuzluğundan etkilenmektense mutluluk yaratıp dağıtacak olgunluğa sahip olmamız gerek bana kalırsa. büyümeyü ancak o zaman başarabiliyoruz.

      Sil
    5. ne büyüme ne olgunluk beceremedim ben. Kişisel gelişimde bir yerde tıkandım kaldım.

      Sil
  2. Şimdiden memnun olmanın yollarını ara... en azından o dediklerin(Hastalık vs) olmadan önce dene... sana memnuniyetsizlik alanında işin uzmanından bir tavsiye olsun bu.az bir şey değiş ama reca ederim öyle manyak bir polyanna olma
    Nedenlere gelirsek bir sürü...en basiti en yakınlarımızdan kopyalıyoruz bu davranışı. azıcık kurcala anlarsın. Kolay gele :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Polyanna olmam için yeniden dünyaya gelmem ruhumu da şeytanın ele geçirmesi gerekiyor. Annem kötümsersin der ben mantıklıyım derim.
      Ya beni tam ne mutsuz ediyor bilmiyorum ama desen ki mutlu eden şeyler onları da bilmiyorum.
      Kim lan onlar bulunca ağızlarıyla ilgili bir kaç iğrençlik düşünüyorum.
      Bir de teşekkürler. Söylediklerini düşünücem :D
      Olmadı seni tekrar ve tekrar rahatsız edeceğim

      Sil
  3. Son zamanlarda üzerine gelmeye devam ettikçe insanlar o yorgunluk bitmeyecek sende belli. Hepimiz büyük küçük şeyleri düşünüp kafamıza dert ediyoruz kim kendine bu konuda engel olabiliyor ki? Düşünme ama başkalarını sen, bırak onlar kendileri düşünüp düzeltsinler psikolojilerini sen kendine lazımsın. Staj ve diğer şeyleri düşünmeden kendine zaman ayırmayı dene. Kapat telefonu dinleme kimseyi rahatla biraz. Umarım yakın zamanda bu karabulutlardan kurtulursun

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Telefondan nefret ediyorum cidden bak. Ya bir de saçma bir şekilde ben hiç belli etmem. Görsen beni hep salak salak sırıtırım. surat asmadığım için mi bu kadar üzerime geliyorlar anlamıyorum.
      Gerçi bu ara herkesin her şeyi gözüme batıyor

      Sil
  4. O kadar hızlı yaşıyoruz ki, herşey gözümüzde büyür oldu. Karnımız tok, sırtımız pek ama nedense odağımız hep olmayanlarda, olamadıklarımızda... Çünkü; herşeyin hep daha iyisi var... Sürekli tüketir durumdayız. Mutlu olmak zor iş haline geliyor... Bir yerlerde yanlış yapıyoruz... Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İşte bu. Artık hiç bir şey yetmiyor. Kendimde ve insanlarda da bunu görmek beni tiksindiriyor. Ve o kadar çok uyaran var ki mutlu olup olmadığımızı bile anlayıp fark edemiyoruz.

      Sil
  5. Çok mutluyum, elimdekiler çok güzel, çok şeye sahibim vs. diye yazsam artiz dersiniz bu sefer de :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yargılama olayına karşıyım ama diyebilirim. Yazsana ben unutunca tepkime bakarız :D

      Sil
  6. Buraya yazdıklarınla degerlendiriyorsan ki anladığım kadarıyla öyle bence yapma. İnsan mutlu oldugu anı yazamaz ki. En azından ben yazamıyorum. Bir kere yazıya dökeyim dedim yok yani o duyguyu yazıya dökmek biraz beceri işi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Son zamanlarda yazdıklarıma bakıyorum canım. hep içi kokuşmuş halde yazılar, hep bir memnuniyetsizlik bendeki. Hadi memnun değilim neden hep yaptığımı yapıp rest çekmiyorum insanlara onu anlamış da değilim büyümek mi bu şimdi?

      Sil