19 Nisan 2016 Salı

miras



Ölümünden sekiz gün sonra avukatı geldi. Bizler dağılmadan vasiyeti halletmek ve bir kaç sayfalık bir şeyler yazmış, ilk unutmaya başladığında teşhis konulduğunda. Hep kendi açımdan bakıp unutulmanın kötü olduğunu düşünmüştüm ama unutma korkusunun nasıl olduğunu pek düşünmemiştim. Unutmadan hepimiz için birşeyler karalamış. Herşey bittiğinde birçek insan miras için kavga ederken bizim ailede dedemin elinden çıkan son şey için birbirimizi yemeye hazırdık. En son kağıdı eşit bölüp çocuklar ve torunlar arasında paylaştırdık. Torunlarına sembolik sayılcak şeyler bırakıp geri kalanını ne yaparsa yapsın kardeşler arasında demiş. Evin arkasında bir meyve bahçesi var onu tüm torunlarına bırakmış. Her birimizin doğumunda bir ağaç dikmiş. Annemin doğumunda diktiği incir ağacıda bana kaldı. Çocukken sürekli kuzenlerimi ona çıkartır dedemden bir ton azar işitirdim. Silahınıda bana bırakmış. Yasal olarak nasıl olacak bilmiyorum ruhsat falan ama sanırım artık bir silahım var. Küçükken dayılarım gibi asker olucam derdim. Bir keresinde dedemin av tüfeğini alıp ava çıkmaya kalkmıştım. Sanırım çocukken silaha biraz fazla meraklıydım. Bize dair aslında hiç bir detayı unutmamış saklamış gibi. Kuzenime kapalı çarşıda bir arkadaşının adını bırakmış. “Erken mezuniyet hedyen istediğin kadar kumaş al kes biç” demiş. Mezun olalı 2 yıl oldu ama dedem kaçırdı. Uyuz`a bir bnka hesabı bırakmış mesela ama çikolata alması için. Biz çocukken hep çikolatayla gelirdi. Bir kez unuttuğunda Uyuz dayanamayıp sormuştu. Eşşek kadar bile olsak o günden sonra hep unuttuğu zamanı hatırlatıp daha unutmam diyordu. Unutmamış yine ama bence çikolatayı elli kuruştan hesaplamış. Zam geldi be dedem. Sidikli`ye eski madeni paraları bırakmış. Sidikli ilk dedemde görüp sonra madeni para biriktirmeye başlamıştı. Dedemin bizi sevdiğini biliyordum ama ne bileyim bizi bu kadar düşündüğünün farkında değildim. Keşke tüm çocukluğum boyunca okul kapanır kapanmaz dedem bizi yanına aldığında arkadaşlarımı özledim diye kaçmaya çalışmasaydım. Keşke daha çok o dereye girseydimde daha çok azarlasaydın. Neden bilmiyorum ama dedemden bahsetmek hem iyi geliyor hem kötü. Çocukluğumu onunla bu kadar bağdaştırdığımın farkında değildim.  Onun ölümünün bu kadar boktan bir şey olduğunuda bilmiyordum. Herkes tek damla göz yaşı dökmediğimi düşünüyor ama gece uyumak yerine sessizce ağlıyorum. Bu kadar ağlamaya alışık değilim be ben.

17 yorum:

  1. Dedem gittiğinde bana da, bir oda dolusu kitap ve çocukken sürekli tepesinden aşağı çakıldığım elma ağacını bırakmıştı.

    Yoklukları çok acı veriyor, Lady'm. Zamanla unutursun da diyemem. Çünkü unutmuyorsun. Sadece alışmaya çalışıyorsun. Mesela dedem gideli 4 sene oldu ama ben ondan bahsederken hala şimdiki zaman kullanıyorum. Herkesin cümleleri geçmiş zamana döndü oysa.

    Çok şanslısın. Seni çok seven, mükemmel vakit geçirdiğin bir dedeye sahipsin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bana erik ağcı kaldı. Siyah olan varya ve ben çok sevmem :D
      Biliyorum. Bu süreçte cidden aklıma geldin. Beni çok iyi anladığınıda biliyorum. Geçmiyor ya özellikle anneannemle konuşsam tazeleniyor.

      Sil
  2. Okurken tüylerim diken diken oldu. Ne güzel bir ilişkiniz varmış, gerçekten kıskandım. Ben hayatım boyunca hep akrabalarımdan uzak şehirde yaşadığım için hiçbir zaman böyle akraba ilişkilerim olmadı. Başınız sağ olsun.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende hep uzaktım. Ama dedem her kıç mutlaka uğrardı. Yazın okul biter bitmez anneme torunlarımı bana gönder derdi

      Sil
  3. Dedenle olan bağın çok özel ve güzel. Böyle bir insan hayatına girdiği için mutlu ol. Şanslı ve özelsin.
    Mekanı cennet olsun. Emin ol o hep yanında seni dinliyor ve izliyor

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Dedeme sahip olduğum için çok şanslı olduğumu biliyorum ama daha çok olamadım diye kendime kızıyorum.

      Sil
  4. üZülme ağlama diyemem, ağla.
    Dök içini rahat et.
    Lady'm e ağlamak yakışmaz ama bu durum ayrı.
    Acını biliyorum ama anlayamam seni en azından bunu diyemem.
    SAdece sen üzüldün diye üzülürüm.
    Ama bilirim de deden mutlu olmanı isterdi.
    Onunla en azından bu kadar vakit geçirebildin diye.
    Başınız sağolsun. Hep bahset ondan bize de olur mu

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Saol Müptem. Hep yazdın ben cevap vermeye güç bulamadım hemen ondan yazamadım.

      Sil
  5. Geriye ne para, ne şan, ne de şöhret kalacak 'anılardan' başka o yüzden sen sıkı sıkı anılara sarıl. O da huzur içinde izlesin sizi.

    YanıtlaSil
  6. Sizleri çok seven ve değer veren bir dedeniz varmış bununla gurur duy ve onu sık sık anarak yanında olmasını sağlayabilirsin. Ne kadar şanslı olduğunu tahmin bile edemezsin.. Böylesine müthiş düşünceli ince fikirli bir deden varmış benim gibi hiç dede sevgisi görememiş olanlardan değilsin. Ağla sık sık iyi gelir, insanların ne düşündüğü önemli değil..Başın sağ olsun..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu yıl hayatımda hiç ağlamadığım kadar çok ağladım. Şanslı olduğumu bilsem de kaybetmek acıtıyor

      Sil
  7. Dedem benim gelinliği modacı bir arkadaşına dikyirmem için aracı oldu,pazarlığı yaptı. Düğünün sehir disinda nehir kiyisinda yapılacağını duyunca yahu uzakmis, daha yakın bi yer bulamadınız mi dedi.Sanki dedemi götürecek araba yokmuş ya da yürüyerek gidecekmis gibi.Sonra düğününde tam 40 gün kala bir gece uykusundan kalp krizi geçirdi ve öldüğü sabah fark edildi. Uyur gibiydi yine ve bir anda gitti. İşin trajikomik yani,dedemi defnettigimiz mezarlığın düğün yaptigimiz mekana sadece 10dk. uzaklıkta olmasıydı. Sayende anmis oldum,basın saolsun, nur içinde yatsın lar. ..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sanırım sende harika bir dededen payına düşeni almışsın.
      Off özlüyorum kendime daha çok vakit geçirmedim diye kızıyorum.

      Sil
  8. Şahane bir insanmış.. Mekanı cennet ruhu huzur bulsun

    YanıtlaSil
  9. Ne kadar ince düşünceli bir adammış deden, başın saolsun canım. Mekanı cennet olsun. Çok geç okuyabildim bu yazını kusura bakma nolur. O kadar zamandır okuyamıyorum ki...

    YanıtlaSil