çok acıyormuş

Yüzüm vücudum şişmeye şişmeye kızarmaya ve kaşınmaya başladı. Öğlenki toplantıdan sonra dayanamayıp hastaneye gittim. Zehirlenmişim alerjimi tetiklemiş. Akşama kadar üç serum, beş iğne yedim. Saatlerce tek başıma kaldım hastanede. Uyku uyanıklık arasında dedemi gördüm rüyamda. Gidiyorum bırakma beni dedi. Sabah annemde aynı rüyayı gördüğü için bilinçaltıma yerleşti. Taksiciye evin adresini verdiğimi hatırlıyorum ama yatağa kadar nasıl gittim çok net değil. Saat onda komşu uyandırdı.  Eve girerken halimi görünce üstüne ben telefonlara kapıya cevap vermeyince çilingirle açtırmış. Benden haber alamayınca anneme de haber vermiş kadın telefonda deli gibi ağlıyordu. Alerji oldum dedim fazla detay vermeden kapattım telefonu. Deli komşuları da evden gönderip tekrar yattım. Son zamanlardaki gibi yine dedemi gördüm rüyamda. Yayladaki evdeyim, herkes uyuyor. Soğuk olur diye battaniyeyi omzuma atıp dışarı çıkıyorum. Yazın bile soğuk olan sabahının ılık olmasına şaşırıyorum. Battaniyeyi katlayıp kapının önüne bırakıp yürüyorum. Çeşmedeki sudan içiyorum. Her zamankinden daha soğuk. İlerde bağdaş kurmuş oturan dedemi görüyorum. Yanına gidiyorum beni hatırladığından emin olmadığımı hatırlıyorum. Ne yaptığını soruyorum “Uyumaktan sıkıldım” diyor kara ekmek uzatıyor. Taptaze. Güneş iyice doğmuş ama sis hala kalkmamış. Sessizce izliyoruz. Sonra en sevdiğim şeyi yapıp göğsünün sol tarafına kafamı koyuyorum kalp atışlarını dinliyorum, sol elimi yanağına koyuyorum. Kolunu açıp sıkıca sarılıyor. Akıllı kızım diye seviyor. Kardeşlerinle kavga etme hiç diyor. Ateş almadan önce etrafını ne kadar yakacağını düşün diyor. Merhameti ince ince işledim hepinize unutmayın diyor. Kuzenlerini kandırıp incir ağacına çıkartma diyor. Kulağıma anlamadığım birkaç Rumca kelime fısıldıyor, saçımı öpüyor, “namazın vakti geçti” diyor. Ayağa kalkıp yine iki elini arkasında bağlıyor “gidiyorum” deyip sağ elini kaldırıyor. Ağlayarak uyandım yine. Çok korktum nedense. Annemi uyandırmak pahasına aradım. Sesini duyduğum ilk an anladım. Gerçekten gitti. Beni de anneannemi de bırakıp gitti. İyileşir dedim o kadar eminmişim ki meğer. Canım acıyor. Ağladıkça daha çok acıyor. Saat beşten beri havaalanında bekliyorum. O saatten beri sayfadaki imleç öylece gelip gidiyor. İlk defa bu kadar yalnızım. Gitmeye korkuyorum ama uçağa kalan dakikaları sayıyorum. Keşke bu kadar acıtmasa.