22 Eylül 2015 Salı

mercimek çorbası gibi arkadaşlarım hiç bıkmıyorsun


Yaşarken insan ne kadar mutlu olduğunu göremiyor. Hafta sonu Mavi ablasının tus sınavında kapıda beklemek için İstanbul’a geldi. Herkesin bir ton bahanesi varken, Asistan, Balık ve Mavi`nin şu öğretmen arkadaşı buluştuk. Öğretmen uzakta daha gelemez derken burda özel okulda iş buldu kaldı, Mavi şehir dışında tek kalanımız oldu. Halbuki onlar benim için tek paketti. Nasıl bensiz bir Bilgisayarcı düşünülemiyorsa, Mavi`siz bir öğretmen düşünülemezdi. Dördümüz bir araya gelince Asistan hep esmer, kumral, sarışın, kızıl bir erkeğin hayalisiniz derdi. Oturdum resmen eski dostlar eski dostlar diyecek hale geldim. Çünkü onlarla gittiğimde yerlerin, anın dokusu bambaşka oluyor. Sürekli onlarla Kadıköy`e gittiğimden resmen koca ilçe Mavi ile bütünleşmiş benle. Oturduğumuz yerlere onlarsız gidince böyle sanki farklı geliyor. Mesela Ali Usta`nın dondurmasının tadı bile değişiyor. Hem çok saçma hem çok mantıklı. Anı güzel kılan, şehirleri güzel kılan aslında insanlar. İnsanların size ne hissettirdikleri. Düşünüyorum dört yılımı onlarla geçirdim. Hiç kavga bile etmemişiz. Uyuz eve çıkarken koltukları Asistan taşımıştı. Balık`ın evi yakın diye annesi börek çörek yapıp gönderiyor. Kardeşlerimle bile bazen benden çok görüşüp plan yapıp beni dahil ediyorlar. Ben onları hayatıma hep geç sokarken onlar ben farkında olmadan beni sarıp sarmalmışlar anladım. Seni senden daha iyi tanır hale gelmişler. Arkadaşlık kolay bulunmayan ama çabucak kırılıp harcanan bir şey. Bencilliklerimiz ve kaybetmekten korkmamayı marifet sanan halimiz yüzünden sanırım birazda. Çok şanslıyım ve çoğu zaman farkında bile değilim. 

12 yorum:

  1. Umarım, hiçbir zaman ayrılmazsınız. Birbirinizi kaybedip bu acıyı yaşamazsınız. Dediğin gibi arkadaşlıklar zor bulunuyor ama kolay kaybediliyor.

    Hep birlikte olun, mutlu olun. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel dlekler :D Ben bir halt yemezsem onlar beni bırakmaz. :D Gerçi şimdiye kadar bıkmadılar bence ümit var :D

      Sil
  2. Gerçekten de öyle. İnsan yalnız kalmadan fark edemiyor ne yazık ki bunu.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kaybetmeden değerini bildiğimiz bir şey var mı ki?

      Sil
  3. İçinde bulunduğum samimiyetten yoksun arkadaş grubumu düşününce şu yazdıklarınla seni nasıl kıskandım nasıl özendim sana komşum İnşAllah hiç ayrılmazsınız :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin:D
      Ben fark etmeden büyük bir iyilik yaptığım için harika arkadaşlar verildiğini düşünüyorum. Hayır kırk yılda bir iyilik yapmışım verdiği güzelliklere bak :D

      Sil
  4. ben de daha demin bununla ilgili yazı yazmaya başlamıştım.
    Ben senden bir vites gerideyim :) Ben lise bitince değerini anladım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben sanırım biraz fazla tutucu arkadaşım. Çocukluk, ilk okul lise hepsinin kıymeti itinayla bilinir peşine düşülür :D

      Sil
  5. Belli bir süre var bence biriyle olan ilişki için. O süre dolunca ne olursa olsun insan kopamıyor. Siz de kopmazsınız umarım o eski arkadaşların tadı bir başka çünkü bilirim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kopsak da Mavi on yıl sonra arayacak bizi söz verdi. Aramazsa unutmam arar ağzına sıçarım :D

      Sil
  6. Böyle arkadaşlıklar kolay bulunmuyor ama araya bir soğukluk girince eskisi gibi de olmuyor hiçbir şey, o yüzden önemli olan kopmamak. Ne olursa olsun hiç hiç hiç ayrılmayın, gitmeye kalkan olursa saçından tuta tuta geri getirirsin sen zaten :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. haahha getiririm cidden. Seviyorum onları ya. Bazen düşünüyorum çok kalabalık değil miyiz diye sonra diyorum şanslısın işte hem sevgi dediğin sınırsız değil mi paylaştırsam ne olur :D

      Sil