24 Ekim 2014 Cuma

sıradaki serçe parmak


İnsan kendinin düşmanıdır, der birileri. Ben bedenimin düşmanıyım. Sakarlıkla sürekli yaralanıp duruyorum. Annem de o yüzden adım atsam “Aman!” diyor. O üzerime düştükçe ben daha çok yapmak istiyorum. Bana bir şeyi yapamazsın deyin, olmaz deyin tamam artık. Uzun zamandır elimi basketbol topuna sürmedim. Asistan`da parlak bir fikirle gelip dersten sonra haftada bir gün basketbol oynamayı teklif etti. Sevgilisi Balık`la keşfettikleri sahaya haftada bir gün kendimizi atmaya başladık. Forvet, Bilgisayar ve Forvet`in sevgilisi Küsküs de olaya dahil olunca iş daha da eğlenceli oldu. Ama annem her hafta dırdır dırdır. Yok sakatlanırmışım, bir yerimi kırarmışım, zaten yorgun oluyormuşum, ne gerek varmış, yine başlamışım, hiç rahat durmuyormuşum, bir şey olursa bakmazmış. Bir dakika nefes almadan her hafta aynı şeyleri söyleyip duruyor. Hayır ne olabilir ki. Aaa durun serçe parmağım çıktı. Erkeklerin ikisi de basketbol takımında böylece biz beceriksizlerle eşit dağılım yapabiliyorlar. Bu kez değişiklik yapıp iki erkeğe karşı oynamaya karar verdik. İşler basketboldan çıkıp Amerikan futboluna vardı. Bilgisayarcı`nın içinden Fatih Terim çıktı bu işin normal kısmıydı, taktikler falan falan. Ama sonra  Bilgisayarcı`nın Asistanın bacakları arasından geçip topa sarıldığını hatırlıyorum. Zaten ufak tefek bir hatun zor olmadı onun için. Küsküs`ün Forvetin sırtına atlayıp kulağını kopartırcasına ısırdığını, Balık`ın ikisini tekmelediğini, dirseğimle kaburgalara saldırdığımı hatırlar gibiyim. Cidden sert bir oyun oldu ama bütün bunları gülerek yaptık ve acıtmadan. Cidden. Sadece yenilmek hoşumuza gitmiyordu, boy farkı malumunuz. Yoksa başta gayet insancıldık. Sonra top çalarken bir anda cırlamaya başladım. Bilgisayarcı ve Asistan`nın top kavgası bana serçe parmağa mal oldu. İncindi sandım ir saat daha oynadık ama şişince ve morarınca şüphe düştü içime. Anneme de bir yerden sonra göstermek zorunda kaldım. Söylendi, demiştim dedi ama doktora benimle geldi kıyamadı. Doktor Iron Man olmadığımı hatırlattı, üçe kadar sayacağım dedi ikide yaptı. 20 gün kadar kenarda bekleyeceğim için Asistan mutlu, kaburgası hala acıyormuş. Bense pişman değilim, eğlendim. Ama bu parmak bana kalsa daha güzel olurdu.

9 yorum:

  1. Geçmiş olsun tatlım.
    Ay bu annelerin ben demiştimleri yok mu. İnsan deli oluyo.Er yada geç haklı çıkıyolar :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hep haklı çıkıyor ya. bir kere yanılsın lütfeen :D saol canım

      Sil
  2. Geçmiş olsun çokkk. Ya basketbol mu dedin ben de istiyorum, özledim oynamayı. Ama erkeklerle oynamak çok tehlikeli, oynarken hiçbir şey görmüyorlar, ucuz atlatmışsın yine, benim ilk zamanlar omzum çıkmıştı :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sağ ol canım. Cidden beterdi. Koca gövdeleriyle ezdiler geçtiler. Geçmiş olsun. bir arkadaşımın omzu çok sık çıkıyordu.Kötü durum :(

      Sil
  3. Geçmiş olsun spor böle bişi işte..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ceren gelmiişşş :D
      sağ ol canım. yakında parmak kalmayacak bana :D

      Sil
  4. Geçmiş olsun. Ucuz kurtulmuşsun yine de :)
    Ah bu anneler hissediyorlar mı ne :)

    YanıtlaSil