Bu ara boğazıma kadar aşk doluyum. Aklım fikrim aşkın ne
olduğu ve nasıl anlayacağım. Üç yıl önce ilk defa birisinden gerçekten çok
hoşlandım. Gözüm ondan başkasını görmedi. Tek dileğim isteğim oydu. Ama bazen
düşününce gerçekliğini emin değildim. Bazen elde edilemenin verdiği bi
saplantı. Hem onunla daha tanışmadığım 4 ay süresince kabuğundan başka bişeyine
aşık değildim. Kelek bi karpuzda olabilirdi hani. Tanıştığımdaysa bi anda başka
bi ben çıktı. Dengesiz bi ben.Bazen hiç yapmam saçmalık ya dediğim kızlar gibi
davranmaya başladım. Üç yaşındaki bi çocuk, cool bi hanımefendi, çekingen kız,
hatta ve hatta salak kız. Cidden buna bile yattım ya. Salağı oynamak işime bile
geldi zaman zaman. Ama geçen gün neden böyle davrandığımı anladım. Onun
yanındayken, ona bakarken hissettiklerim hoşuma gidiyordu. Onun yüzüne bakmak
beni mutlu ediyordu. Benim gibi duygusuz bir insanı. Zaten anlamıyordum da.
Etrafımda ki onca insan varken ben neden onu istiyordum. Tüm diğerlerini
görmezlikten geliyordum. Aradan onca zaman geçti hala cevap bulamadım.
Hissettiklerim saplantı mıydı? Aşk bi kaç hormonun coşması mıydı? Onu
diğerlerinden ayıran neydi? Doğru kişi diye bişey var mı? Onu diğerlerinden ayıran benim için doğru kişi
olması mıydı? O doğru kişiyse şuan “B” ye karşı hissettiklerim neden benzer
şeyler?
5 Temmuzdan bu yana duyguların kesinleşti mi?..Eğer sonraki yazılarında sözettiysen bir ara okurum gelip :)
YanıtlaSilHala çok hoşlanıyorum. Midemde dışarıdan ısı verilen fareler var gibi.
SilBahsettim ama okuma azıcık psikopata bağladım korkup kaçabilirsin benden :D