kolayı istiyorum

Döndüğümde anlatacak güzel şeylerimin olacağını düşünmüştüm. Bir şekilde aklımın başına geleceğini kısa tatilimde çok eğleneceğimi. Ama tatilimin özeti bir hoca yaptıklarından dolayı gümledi, iki arkadaşım benim yüzümden işsiz kaldı. Kendimi suçlu hissediyorum kovuldukları için hemde çok. Ama bende suçluyum onların kandırıldığını fark ettiğimde sesimi çıkarmadım. Onlara net bilgilerle gitmedim. Çünkü konuşsam bugün olduğumuz duruma gelir arkalarını dönemeye hazır olurlardı. Biliyorum benden nefret ediyorlar ama biri onların hakkını çalarken göz yumamazdım. Tek pişmanlığım çok önce konuşmamaktı. Keşke bildiğim an ortaya serseydim. Ama koyun olmaktan hoşlanırken birine çoban köpeği ol diyemedim. Gerçi sonuç çok fark etmedi. Asistan doğru olanı yaptığımı düşünürken, Bilgisayarcı hakkının yenmesini umursamayıp en başından beri sessiz kalmamı söylüyor. Ayağı kayan hocada beni arayıp hesap bile sormadı. Gerçi niye neden sorsun ki. Bana sorulan sorulara doğru cevap vermekti tek suçum. Daha fazla susmayı vicdanım kaldıramazdı. Ama kovulmalarını da kaldıramadı. Benim salak pembe dünyamda pişman olup onlara vermesi gereken parayı tam verip cebe indirmeyi kesecekti. Herkes vicdan yapmamam gerektiğini aksine iyi yaptığımı söyledi ama cumartesi gününden sonra ki günlerim daha kötü geçti. Pazar eve döndüğümde annem yoktu. Babam beni bekliyordu. Dedem gece fenalaşmış hastaneye kaldırılmış. Annem gitmiş, oradayken keyfim bozulmasın diye de haber vermemişler. Doktor`un dedemi sorduğunda yengemin lafı değiştirmesinden anlamalıydım. Ama ben her zamanki milletin dedemi sorması gibi zannettim. İtalya`da ki kuzenim bile duyup dönmüş ama benim ruhum duymadı. Anneme bazen çok kızıyorum. Bizi korumak adına her şeyi saklamaya çalışıyor. Sidikli`ye dün gece söyledi, o da benim zorlamamla. Bok gibi hissediyorum. Dedemle aramda salak bir cam var. elimden gelen sadece beklemek. Beklemek ne kadar klişe dimi? Çok acı çektiğini biliyorum. Ama acıları içinde hiç bir şey yapamıyorum. Çok çok çok öfkeliyim. Uzun zamandır etmediğim kadar çok dua ediyorum. Lütfen ya lütfen biraz daha zamana ihtiyacım var. Benim hala dedeme ihtiyacım var. Bir kez daha izin versen, göğsüne kafamı yaslasam, saçımı okşasa, benim hırçın kızım dese olmaz mı? Ağlayamamaktan çok yoruldum. Güçlü kalmaya çalışmaktan da. Annemi, anneannemi o halde görmek içimi parçalıyor zaten. Bir yatağa girip uyumak tüm bu olanlardan kaçmak istiyorum. Hiç bir şeyi duymamak görmemek. Ben kolayı seçmek istiyorum. Bir kez tek bir kez.