18 Nisan 2016 Pazartesi

acı teraziyle de ölçülmüyor ki



Nankörlük ediyorum belki ama kalabalıktan bıktım. Aslında bıkmakdan ziyade yoruldum. Etrafta o kadar insan varken millete servis yapmaktan, iyi dilekleri için kafa sallakmaktan yoruldum. Kalabalığın içinde kafamı yaslayacak bir omuzu bırakın kendimi bulamadım. Kendimi çok robotik hissttim. Hiç bir şey hissetmeye hakkım yokuş gibi. Bir şeyler servis et, topla gelene hoşgeldiniz, gidene hoş çakalın. İnsanların yanımızda olmak için geldiklerini biliyorum ama fazla geliyor. İstediğim yalnızlıkken kendimi kabuklarımı örmekken açık yarayla çay servisi yaptım. Yedi gün istisnasız mevlüt pilavı servis ettim. Nefret etiiğim et tavuk kokusu çektim. En kötüsü de annemin o halini görmekti. Anneannemin yanlızlığını hissetmekti. Herkes aşk evliliği istiyorya bir durup düşündüm gerçekten ne istediğimizi biliyor muyuz? Dedemle anneannem birbirlerine çok aşıklardı. Dedemin tek unutmadığı insan. Aklıma sürekli anneanneme bakışı evden her çıkarken yüzünü iki eliyle tutup anlını öpüşü böyle salak anılar doluşuyor. En son hastanede yatarken sağ elimi tutup kendine çekmesi gözlerimin içine bakmasını unutamıyorum. Belki diyorum bir an hatırladı. Dedemin bizim için ne kadar önemli olduğunu hiç fark etmemiştim. 

11 yorum:

  1. Ne kadar güzel bir sevgiymiş.

    YanıtlaSil
  2. Ne zaman sevdiğim bir insanı uğurlamak zorunda kalsam, o başsağlığı dilemeye gelen insanlardan kaçtım. Çünkü acım açıktı hala ve insanların söyleyeceklerini duymaya gücüm yoktu.

    Başın sağ olsun, Lady'm. Sen deden ile geçirdiğin güzel anılara sahipsin. Onları düşün ve ne kadar şanslı olduğunu unutma.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O kelimeleri duymaktan cidden nefret ediyorum. Sanki yüzüme yüzüme vuruyor kaybettiğimi

      Sil
  3. Zor maalesef. Nur içinde yatsınlar...

    YanıtlaSil
  4. Allah rahmet eylesin komşum. Zor çok zor ne dersem diyeyim için acın hafiflemeyecek. Elimden geldiğince her zaman yanındayım.

    YanıtlaSil
  5. Keşke elimizden bir şey gelse. Böyle çaresiz hissetmek üzdü.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Umarım bir daha başıma gelmez diyorum ama insanız ne yazık ki

      Sil